week 4

22 januari 2012 Zondag. De zondag ziet er hier altijd wat anders uit als in Nederland. Wel vind ik het erg fijn om naar de Engelse protestantse kerk te gaan. Sommige gingen naar een ziekenhuisje in de bergen en ik twijfelde wel even of ik mee zou gaan. Uiteindelijk besloten dat ik een andere keer zou gaan want we konden er toch niet met teveel aan komen. Daarom met Sammy naar de kerk geweest. We waren een uur eerder om ook de Bijbelstudie mee te maken. Dat was wel erg mooi het ging over samen strijden. Misschien ga je eens uit nieuwsgierigheid naar de kerk. Om bij Jezus te komen is er een relatie nodig. Daarom wil Hij de Heilige Geest geven. De Bijbelstudie vond ik best moeilijk de spreker had het er ook over dat je de prijs moet betalen want anders zal je niet verder komen. Ik weet eigenlijk niet zo goed was ze daar mee bedoelde. Na de Bijbelstudie stroomde de kerk vol en hebben we nog mooier gezongen als vorige week. Ze kunnen hier enorm gaaf dansen en zingen. In Nederland zijn de gebaren voor de kinderen maar hier doet iedereen enthousiast mee. De voorganger begon de preek met de vraag: hou je van degene die naast je zit. Dat vond ik wel een mooie binnenkomer, maar ik wist niet eens wie er naast me zat. Daarna vervolgde hij en sprak hij over getest worden. We blijven geen baby maar moeten groeien. Zo namen we verschillende Bijbelteksten door die daar over gingen. Bijv. ex 16:4 waar het volk getest werd om op God te vertrouwen. Stel je voor dat morgen heel Kisumu vol ligt met brood en je alleen maar voor vandaag mag pakken. Zo zie ik mijn reis naar Kenia ook wel als een test. Ik kan heel makkelijk mijn normen en waarden verslappen maar ik mag erop vertrouwen dat het wel goed gaat komen. Daarna sprak de voorganger over geld geven aan de kerk, dat vind ik hier wel wat anders als in Nederland. Wij geven aan de ‘arme kindertjes’ maar hier zijn ze het zelf. Na een paar uur had ik wel genoeg Engelse woorden gehoord. Dat is toch inspannender luisteren als in Nederland. Toen ik weer terug kwam ging alles eigenlijk vrij snel. De groep uit Rangala moest al weer bijna weg dus ging alles inpakken. Lieke is helaas nog ziek dus die blijft nog een paar daagjes bij mij in het huisje. Ik ben nog even op bed gaan liggen maar wilde er wel bij zijn toen de groep weer wegging. Het is wel raar dat hun nu weer naar Rangala gaan en we ze pas over 2 weken weer zien. In Rangala is het internet echt slecht dus dan kan ik niet vaak mijn verslagen op het internet zetten. Max had al van alles gekocht voor de boyschool in Rangala, schoolbordverf, landkaarten en een globe. Ook veel tafels en 3 vloeren, die had er dus al goed over nagedacht. Ik weet het nog niet zo goed, op de Luthren wil ik denk ik wat gaan doen voor de autistengroep die weinig materialen heeft. Ook het schooltje uit de sloppenwijken willen we sponsoren en in het ziekenhuisje kan je mensen sponsoren om een jaar lang naar het ziekenhuis te gaan. Daarnaast zal de Equator nog wel schoolmateriaal kunnen gebruiken dus dat horen jullie over een paar weekjes wel. Toen de groep terug ging naar Rangala ben ik lekker mijn bedje ingedoken, poeh wat is het warm vandaag! Daarna lekker pannenkoeken gegeten (ja piet die kan het ‘opeens’ wel :P) Mijn boek is wel leuk en voor ik het wist was het al weer bedtijd dus zijn we gaan slapen. Met Lieke ging het nog niet zo lekker, beetje met ups en down. Dan slaap je toch wat anders.
23 januari 2012 Maandag. Daarom had ik dus totaal geen zin om mijn bed uit te komen. De nacht was ik vaak wakker geworden dus beetje te weinig slaap gehad. Op de Luthren was het wel weer erg leuk. Bepaalde kinderen zitten bijna aan mij vastgeplakt. Heb ik vertelt over het meisje die gevonden is in bed? Ze was vastgebonden doen ze haar vonden. De rede was omdat haar ouders niet van haar hielde vertelde ze. Ik weet niet precies of alles er van klopt maar dat ontroerde me wel. Het liefste meisje van allemaal en dan zo’n achtergrond. Ze loopt ook steeds in hetzelfde jurkje want haar ouders betalen niet. Ik ben bij primairy three wezen kijken en ze kregen echt les! Baba is papa en zo hebben ze veel woordjes van 4 letters geleerd. Gisteren waren ze er al mee begonnen en nu kregen ze een soort rebus die ze mochten invullen. Het kan aan mij liggen maar het lijkt steeds warmer te worden. Niet gek ook als je rond 12 uur gaat sporten met de groep. Ik moest echt op mezelf letten want dat was veel te warm. Daarna had ik wel erge trek en hebben we lekker Ugali gegeten. Daarna moet verzameld om nog even naar de supermarkt gegaan. Eerst kwamen er al twee verkoopsters naar mij toe, gelukkig vielen ze me niet lastig. Op de terugweg nog een zwerver maar ik was al bijna bij de Luthren. Ik rol chocoladesnoepjes gekocht, maar die smaakte wel wat anders als in Nederland. Terug op stage niet zoveel meer gedaan, lekker gekroeld met de kinderen. Het was erg benauwd binnen dus daarna lekker buiten gezeten. De kinderen gingen dansen maar ik had niet eens de energie om daarna te gaan kijken. Terug thuis lekker onder de douche gesprongen en mijn bed ingedoken. Rond half 6 werd ik weer wakker gemaakt omdat we gingen eten. Dat was aardig vroeg dus ik had nog niet zo’n trek. Na het eten even mijn mail gelezen, dat had ik het weekend bewust niet gedaan omdat de andere al zo’n 2 weken geen internet hadden. Nu even al mijn verslagen schrijven en straks nog even lezen. Ik heb het vandaag erg warm gehad dus wie weet duik ik straks nog wel even het zwembad in. Hier zijn er veel beetje ziek dus ik doe verder rustig aan want tot nu toe nog niet ziek geweest.
24 januari 2012 dinsdag. Zo, dat zwembad is lekker! Gisteren avond ben ik er nog even ingedoken en direct was ik mijn warmte kwijt. Dat is wel super lekker in het donker. Helaas konden we daarna niet slapen en hebben Lieke en ik nog lang na gekletst. Vanochtend dus weer hetzelfde verhaal en pas na veel moeite uit bed gekomen. In de tuktuk werd ik goed wakker dus kon ik vol enthousiasme beginnen op stage. Ik was nog niet binnen en mijn schatjes wilde me al weer allemaal op zoeken, dat ging alleen niet want de morningcirkel was bezig. Daar vertelde ze dit keer een verhaal. Dat deed de juf echt geweldig leuk. Ze vertelde over hoe de aarde is gemaakt en wat er dan allemaal in het paradijs te vinden was. Ze had van allerlei groente en fruit meegenomen zoals een appel, ananas, komkommer en paprika. De kinderen gingen oefenen welke kleuren ze waren enzo. Daarna haalde ze ook nog een tak met hele mooie bloemen eraan uit de tas. Dat is weer het voordeel, want hier zien de planten er echt prachtig uit! Na de opening ben ik bij workshop 4 wezen kijken. Ik was op het matje geroepen omdat ik er nog nooit was wezen kijken, ik had hem helemaal over het hoofd gezien. We begonnen met het maken van Mandazie’s (platgeslagen oliebollen) Echt gaaf om te zien hoe dit gemaakt wordt. Ik kreeg helemaal het gevoel van de bakkerij terug, het werken leek er een beetje op alleen dan wel echt op z’n Keniaans. In de pauze heb ik ze helpen uitdelen. Ik dacht dat de kinderen ze gratis kregen maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Sommige kinderen die krijgen wel andere niet, dat ligt er aan of er voor hen betaalt wordt. Na de pauze kregen ze les en spraken ze over lichaamsdelen en waarvoor je die gebruikt. Toen kwamen Ineke en Millicent nog even binnen wat wel erg gezellig was. Het gekke was dat 1 docent les gaf en de andere docent ernaast ligt te slapen. We maakte later even een praatje en vonden het wel interessant om te weten hoe het in Nederland is. Toen ik vertelde dat als je slaapt in de klas of als je te vaak belt onder werktijd dat je dan ontslagen wordt, keken ze me heel vreemd aan. Wel bizar dat er hier zoveel docenten zijn, 2 in elke klas. Maar dat er op de woning maar 4 huismoeder rondlopen. Dat betekend dus dat je 100 kinderen met 4 mensen te eten moet geven, respect! Bij de Nakumat zit nog een winkelcentrum met allerlei leuke kraampjes. Lekker langzaam langs alle kraampjes gelopen, zoveel energie heb je hier niet op het warmst van de dag. Toen ik terug kwam van een boodschapje kwam Flevian naar me toe gelopen. Het kleine meisje wat er nog maar 2 weken is en niet gewend is aan sociaal contact omdat ze vastgebonden aan bed gevonden is. Ik schrok ervan want ik had haar de hele dag gezien (want ze loopt me overal achterna) maar nu zag ze eruit als een zwerver. Haar kleren enorm vies, haar gezicht onder de modder en haar handen net zo. En ze rook er ook naar (die zwervers hier in Kenia stinken trouwens heel erg). Daarom nam ik haar mee naar de kraan heb hebben we even alles afgespoeld. Toen ze er weer aardig uitzag viel mijn oog op haar luier die onder haar te lange jurk op haar knieën hing. Dat rook ik dus, die kon ik niet weer naar boven trekken. Het verbaasde me dat ze een luier om had want dat kreeg ze de vorige keer niet. Daarom maar haar luier uitgedaan en haar billen schoongemaakt. Ze was erg bang om de wc in de gaan, dat viel me wel op. Na het eten nog bij de prevocation klas gekeken die hun schoenen aan het poetsen waren. Ook weer nieuwe vrienden gemaakt, er komen nog steeds kinderen bij die ik nog niet gezien heb. Daarna hadden we een vergadering en ik snapte echt niet waar het precies over ging. Ik kreeg iets mee over een situatie als er iemand overlijd uit de familie van de leraren. Dan geven ze hier geld denk ik of zo. Want er was een hele discussie over hoe ze daar mee om moesten gaan. Daarnaast kregen we ook een ‘preek’ om als team samen te werken en er voor elkaar te zijn. Het verbaasde me dat de helft niet op zat te letten, te slapen of te sms’en en daar werd niets van gezegd. Sammy kon er elk moment zijn dus ik ben weggelopen. Helaas duurde het erg lang voordat hij er was, bleek dat hij eerst naar Elles stage was gegaan. Gelukkig was het vandaag voor mijn gevoel iets minder warm maar ik heb me ook erg rustig gehouden. In het zwembad voelde ik mijn lichaam weer op tempratuur komen en ook nog eventjes gezwommen. Daarna lekker lasagnesaus met gehakt en spaghetti op. Ook al was het geen lasagne, het was wel lekker! Strakjes lekker naar bed. Ik hoop dat het vandaag wat beter gaat want nu heb ik bewust mijn bed vermeden omdat ik vannacht lekker wil slapen.
25 januari 2012 woensdag. Helaas mijn plannetje is niet helemaal gelukt. Lieke en ik hebben gisteren avond nog gezellig geduizend met Ineke (spelletje). Dat was wel erg gezellig, want de gezelligheid van een spelletje mis ik hier soms wel. Rond 11 uur waren we best moe dus gingen we op bed liggen, maar slapen lukte niet. Het is hier ’s nachts nog erg warm, het lijkt nog steeds warmer te worden. Ook op stage was het vandaag weer Keniaans warm. Bij de morningcirkel gingen ze het verhaal van gisteren terug kijken. Sommige docenten hebben echt wel talenten die ze goed weten te benutten. Vol energie maken ze de hele groep (nu zo’n 70 kids) aan het lachen enzo. Wel is het niveau van de kinderen heel verschillend, sommige hebben baby niveau en andere 10 jarig, schat ik. Daarna lopen de docenten uit het lokaal en geven we iedereen persoonlijk een hand zoals elke ochtend. Gisteren had ik beloofd om vandaag naar workshop 4 te gaan dus dat heb ik gedaan. Ook vandaag weer mandazi’s gemaakt. Geloof het of niet, ik heb het al aardig onder de knie. Gisteren wist ik nog niet precies de afmetingen dus kon ik moeilijk de andere meiden begeleiden. Vandaag lukte dat al aardig en lieten de docenten me lekker mijn gang gaan. Het verkopen tijdens theetijd is ook altijd een spektakel. Sommige kinderen komen al aangerend voordat je binnen bent. Andere blijven de hele pauze zeuren of ze er nog eentje mogen. Een nieuw jongetje pikte tot twee keer toe een mandazi van iemand die ze net gekocht hadden. Terug in de klas gekomen was er geen docent te bekennen. Ik had beloofd om een Nederlands liedje aan te leren dus ik heb mijn best ervoor gedaan. Hoofd, schouders, knie en teen. Helaas was dat nog best heel moeilijk voor de meiden. Er zitten trouwens alleen maar meiden in workshop 4. Na een half uur geoefend te hebben was het resultaat allemaal zweethoofdjes die half de gebaren mee konden doen en er iets bij brabbelde. Helaas zijn ze dit snel weer vergeten, maar wie weet wat ze nog leren. Toen bedacht ik me opeens dat ik mijn bal in mijn tas had (die neem ik bijna elke dag mee) en zijn we over de tafel gaan rollen. We hebben geprobeerd om de bal te rollen en dan de naam te zeggen waar je heen rolt maar dat was voor een groot deel te moeilijk, gelukkig hadden we de grootste lol. Tijdens het middag eten opnieuw goed vermaakt. De oudere kinderen zorgen hier goed voor de jongere kinderen of de kinderen die zelf iets niet kunnen. Een oudere jongen hielp een andere jongen die niet zelf kon eten. De kinderen hoeven niet zelf op te scheppen dus iedereen krijg dezelfde hoeveelheid eten. De oudere jongen schepte gewoon uit het bord van de jongen die hij aan het helpen was. Zo zou het altijd wel gaan. Ook was er een meisje stiekem haar groente op een ander bord aan het leggen zonder dat iemand het opmerkte. (behalve ik dan) Wel moeilijk om te zien dat sommige kinderen echt vel over bod zijn. Ze hebben een dik buikje en zijn veel kleiner dan normaal voor hun leeftijd. Maar hier krijgen ze gelukkig te eten en wordt er van ze gehouden. Vandaag aten we trouwens bonen met mais, dat is meestal 1 x in de week en het ziet er niet uit maar het smaakt nog best. Bij de Nakumat even genoten van de arco onder het boodschappen doen. Na het eten gekeken bij workshop 4 hoe ze de tanden poetsen, dat doet elke klas toch elke middag na het eten. Toevallig keek ik om een hoekje in een lokaal waar geen ramen in zitten. Zitten er allemaal kids achter de computer! Echt geweldig, de kinderen allemaal aan het kleuren met paint. Aan het einde begreep ik wel waarom de docenten slapen in de les, het is gewoon te warm om nog iets te doen dan. Sammy kwam gelukkig me ophalen zodat ik daarna in het zwembad kon duiken. Sammy is echt zo gezellig. Vandaag weer heel gesprek gehad. Zomaar uit het niets zegt hij ik heb echt respect voor je, hoe je de dingen doet enzo. Op de terug weg zij hij je kan zien dat je sterk bent, daar moest ik wel om lachen. Net lekker hamburgers en gefrituurde aardappels gegeten. Nu een spelletje spelen en internetten.
26 januari 2012 donderdag. Vandaag een bijzonderste stagedag gehad. Voor de morningcirkel heb ik gekeken hoe ze het deeg maken van de mandazi’s. Er gaat wat olie in om de klontjes eruit te halen. (die olie daar is alleen al wel in gebakken) Verder zag het er prima uit en de cliënten kunnen het goed. Dat doet me echt terug denken aan de bakkerij, geweldig dat een paar cliënten hier getraind kunnen worden om mandazi’s te maken. De morningcirkel was zoals gewoonlijk weer echt verassend. Ze vertelde over de 6de dag, hoe Adam werd gemaakt. 5 kinderen mochten naar voren komen en kregen allemaal een stuk klei en ze mochten Adam gaan kleinen. Ik stond er versteld van wat ze voor moois konden maken in een korte tijd. Daarna twijfelde ik even naar welke klas ik moest gaan. Het is namelijk zo dat er bijna elke dag wel kinderen komen en vragen of ik naar hun klas kom. Victor die niet kan praten die pakt me bij de hand en wacht net zolang tot ik meeloop naar zijn klas ‘-) Wat hou ik van de kinderen op de Luthren zeg! Vandaag even iets anders gedaan want ik heb het computerlokaal in gebruik gezien. Daar heb ik vandaag geholpen. Ongeveer elk half uur komt er een andere klas en mogen ze op de computer. We hebben een prachtig lokaal met 10 computers, 1 printer en een ventilator. Eerlijk gezegd was ik het lokaal alweer een beetje vergeten en had ik de kinderen er nog niet gezien. Vandaag was het wel even anders, elke keer kwam er een andere groep en mocht ik meehelpen. Ze gebruikte Paint om te kleuren of word om te schrijven. Geweldig om ze te zien werken. Sommige zaten voor het eerst achter een computer. Wel even wennen om uit te leggen hoe je een muis moet vast houden. Ook had ik 2 standaard nummers op de computer gevonden dus hebben sommige kinderen Beethoven geluisterd. Sommigen vonden het helemaal geweldig, andere vonden het nog wel moeilijk. De leraren van de klassen kwamen met de groep mee en kregen tegelijkertijd een beetje computerles. Sommige wisten al wat dingentjes bijvoorbeeld waarvoor de backspace is. Andere mocht ik eenvoudige dingetjes uitleggen. We herhaalde ook met de kinderen wat het computerscherm is en wat het toetsenbord en de muis. Het was heel bijzonder! De kamer is er nog niet zo lang dus dit is voor het eerst dat ze er echt mee gaan werken. Ze zijn deze week aan het oriënteren en gaan daarna kijken hoe ze het kunnen invullen. Ik vroeg of elke klas op de computers mocht en iedereen kreeg tijd op het rooster. Toevallig ontdekte ik dat de kamer helemaal donker gemaakt kan worden. De speciaal klas kan dus wat met snoezelactiviteiten doen. Eén docent regelt de computerkamer en daar besprak ik mijn ontdekking mee. Hij was gelijk enorm enthousiast en vertelde direct tegen andere leraren dat ze nu ook iets weten voor de special class. Het moet nog vorm krijgen maar ik werd natuurlijk erg enthousiast. Had ik nu toch maar meer snoezel dingen vanuit Nederland meegenomen. Waarschijnlijk kan je hier wel een lavalamp kopen dus die hoop ik nog ergens tegen te komen. Ook ga ik wel wat dingetjes improviseren, maar ik heb nog maar twee weekjes op de Luthren. De docent van het computerlokaal (ik ben zijn naam even vergeten) vond het wel jammer dat ik nog maar 2 weken bleef. Toen ik vertelde dat Manon na mij kwam en misschien ook wel wilde helpen was het weer goed. Ik begin dus steeds meer te weten wat ik met het sponsor geld wil gaan doen. Een klein bedrag voor de Luthren waarvan ik matrassen voor de specialclass wil kopen en wat snoezelmateriaal. Daarnaast heb ik beloofd om maandag met een usb te komen. Ik hoop dat het lukt want dan kan ik foto’s, filmpjes, muziek, spelletjes, lesgeef materiaal en ander beeldmateriaal voor de kinderen er op zetten. Dat zou natuurlijk geweldig zijn. Heeft er iemand van jullie toevallig nog ideetjes? Aristha vandaag heb ik jou skobidoetouwtjes meegenomen naar stage. Na overleg heb ik besloten om een deel aan de Luthren te geven en een deel aan de Equator. (dat kan nog veranderen als het op één school niet gebruikt wordt bijv.) Susan (keniaanse stagiaire) wilde het direct proberen. Zij is vaak te vinden in workshop 1 waar ze weven en naaien enzo. Dat is dus wel een geschikte klas dus als Susan het ook kent dan kunnen we het samen de kinderen aanleren. Na even wat moeite lukte het haar zelfstandig. Iemand van de verzorging zag wat Susan aan het maken was en wilde dat ook wel. Op de Luthren hebben ze 1 hokje waar de medicatie enzo geregeld wordt. Normaal zijn er twee mensen die de kinderen nakijken en zorgen voor de zieke of gewonden. Soms heeft ze niet zoveel te doen dus ze houd van weven enzo. In de pauze stuurde ze me weg en ze zei, ga eerst eten en kom dan snel terug. Ze is erg lief en het is altijd gezellig bij haar. Ik leerde haar hoe ze moest skobidoeën. En zij leerde mij een armbandje maken, ookal was de pauze anderhalf uur, het had nog wel wat langer mogen duren. Rond 2 uur was ik van mening om terug te gaan naar het computerlokaal maar dat ging even anders als verwacht. De verpleegster vroeg of ik het gestorven lichaam al had gezien. Ik snapte er niets van dus vroeg wie er dan gestoven was. Een docent zei ze dus ik schrok een beetje, toch niet iemand die hier vorige week nog gewoon rondliep? Ze vroeg of ik al weg moest en of ik met haar mee wilde gaan kijken. Eerlijk gezegd dacht ik aan een soort van condoleren en ik ben met haar mee gegaan. Ze had het erover dat het lichaam lag op een plek waar normaal de ballen en speelgoed wordt opgeslagen, dus ik verwachtte dat het op het compound was. Ik wist eigenlijk helemaal niet wat ik moest verwachten en dat bleek later wel. We stapte uit de poort en liepen richting de Nakumat. Daar ligt ook het terrein van de Luthren curch wat gesponsord is door Compassion, dus ik dacht dat we daar naar toe gingen. De Luthren is namelijk een initiatief van de Luthren curch. Maar nee we liepen verder en ik vroeg me af hoever we weggingen, zou ik wel mee mogen? Maar om een paar kraampjes heen zag ik alle docenten staan, we waren dus niet de enige die gingen kijken. Toen ik wat beter keek zag ik allemaal leerlingen in uniform staan. Zover ik de weg uit kon kijken zag ik leerlingen staan. Ik begreep er nog niet zoveel van dus vroeg wat ze daar stonden te doen. Ze wachten op het lichaam werd mij verteld. Toen begreep ik langzaam dat het lichaam naar de school werd gebracht. We hadden al eerder gehoord dat de overledenen op vrijdag naar huis worden gebracht en dat wij als blanke daar best voor moeten uitkijken. Er wordt dan vaak veel gedronken en drugs gebruikt. Hier was er geen sprake daarvan maar toch vroeg ik me af of het helemaal veilig was. Dat kwam eigenlijk doordat alle leerlingen gillend wegrende. Gelukkig zorgde ze goed voor me en hoefde ik me niet onveilig te voelen. Ik vroeg wat er gebeurde en de verpleegster vertelde dat ze de stoet zagen aankomen. Ik had inmiddels begrepen wie er overleden was, de hoofd van de higsschool. (vrouw) Later kwam ik erachter dat er wel 800 leerlingen op die school zitten dus die zag ik daar langs de weg rennen. Het lijk mij heel gevaarlijk maar de weg werd gewoon afgesloten en alle kinderen liepen op de weg. Dit keer was het geen kar met takken erop maar een bus waar de kist in lag. De auto’s en bussen kwamen al toeterend aan met al die kinderen er op heen. Er waren zelfs kinderen op de bus gaan zitten en zwaaiden met takken. Iedereen ging er achter aan naar het terrein. We gingen een soort grote aula in waar wel 1000 man in kan. Een paar leerlingen droegen de kist binnen. Het was toen nog niet stil, het ging wat vlug en totaal anders dan in Nederland. Sommige mensen waren hard aan het huilen andere lachten gewoon. De bezoekers mochten voorin gaan zitten. (dat waren er zo wel 200) en daarna kwamen de leerlingen er bij zitten. Toen begon de ceremonie. Het podium werd afgewisseld voor mannen die een praatje hielden en leerlingen die een lied zongen. Er kwam bijvoorbeeld een groep van ongeveer 50 leerlingen naar voren en zongen een lied. Dat klonk geweldig mooi. Een ander meisje kwam alleen op het podium en sprak een gedicht/ lied. Nog een ander groepje leerlingen kwam op het podium en dat vond ik erg moedig. Ook zongen we welk een vriend is onze Jezus en dankte ze God. Dat verbaasde me we, alle liederen gingen over Gods goedheid. Ook de praatjes en het gebed was vooral God prijzen en vertellen hoe geweldig Hij is. Kan je nagaan, als er iemand gestorven is en dan nog zo God kunnen prijzen, respect! Wanneer de groep klaar was op het podium werd er hard geklapt. Na iets meer dan een uur vroeg ik me af hoelang het nog ging duren. Ze gingen flesjes water uitdelen tijdens de dienst het het was erg warm met zoveel mensen bij elkaar. Het was alweer snel laat dus ik ben terug gegaan en heb Sammy gebeld of hij me op wilde halen bij de Nakumat. Dat ging prima. Maar dit keer heb ik dus geen afscheid kunnen nemen van de kinderen voor het weekend. Meestal loop ik nog even een rondje en krijgen de kleintjes een knuffel en de grote een boks of high five. Sommige willen dan nog even papagaaitje leef je nog zingen, vooral de poef vinden ze erg leuk. Na stage even een spelletje gedaan en gezwommen. Dit keer gewoon een half uur baantjes gezwommen (wat conditie :P) We hebben soep gegeten met een moeilijke naam en als we stroganof zeggen weten we allemaal waar we het over hebben terwijl het totaal verschillend is. Helaas is Elles opnieuw niet lekker, maar gelukkig kan ze het weekend lekker uitrusten. Ook bij de andere in Rangala zijn zieken dus hoop dat iedereen snel weer beter wordt. Het is alweer 11 uur dus ik ga zo lekker slapen. Bedankt voor alle lieve reacties en alle mensen die voor mijn bidden. Ik krijg steeds meer het idee dat het goed is dat ik hier ben. Met een knuffel is de dag van de kinderen weer goed en dat is wel erg bijzonder.
27 januari 2012 vrijdag – 28 januari 2012 zaterdag. Lekker een weekendje vrij gehad. Onverwachts waren Max, Manon en Rita hier. Dat was wel gezellig. Manon en Max waren ziek vandaar dat ze bij ons kwamen uitzieken. Gelukkig ging het al snel een stuk beter waardoor we er een gezellig weekend van konden maken. Vrijdag zijn we bij de Tuskes wezen pinnen en eten. Ik had wel zin in een sandwich maar de patat erbij werd een beetje veel. Dus ik vroeg of ik alleen de sandwich kon bestellen, dat kon wel zei ze. Na 3 keer herhalen schreef ze iets op en herhaalde ze dat ik geen patat erbij wilde. Je kunt wel raden wat er na een kwartiertje geserveerd werd: een sandwich met frietjes. Later zijn we naar de masaimarkt geweest. Daar heb ik met veel plezier van allerlei muziekinstrumenten gekocht. Deze zijn voor stage. Ik heb een traditionele gitaar (soort driehoek met snaren) geen idee hoe dat hier genoemd wordt. Ook heb ik een muziekinstrument gekocht met reist erin. Ik was eigenlijk opzoek naar regenbuizen (van bambo) maar die had ik hier nog niet gezien. Toen we het vroegen kwam er een vrouw aanlopen met rekjes gemaakt van riet. Daarmee kan ik ook regen na doen op mijn stage. Ook heb ik bakje gekocht met bierdopjes (ofzo) er in waarmee je geluid kan maken. Alles twee keer zodat ik het voor de Lutheran en voor de Equator kan gebruiken. Dit heb ik van jullie sponsorgeld betaalt, dus bedankt :) Ik wil dit gaan gebruiken voor activiteiten met kinderen die autistisch zijn of meervoudig gehandicapt, waar hier nog weinig mee wordt gedaan. Op de Lutheran hebben we een speciaal class waar de kinderen samen zitten, maar de begeleiders weten nog niet zo heel goed wat er mee gedaan kan worden. Wie weet kan ik hun een snoezelactiviteit aanleren en een geloofsbelevingactiviteit (een manier om een Bijbelverhaal aan de kinderen te laten horen/beleven) of een muziekactiviteit. De eerste plannetjes zijn gemaakt dus die ga hoop ik af te hebben volgende week. Maar daar had ik nu nog geen tijd voor want ik heb baandjes gezwommen. 75 baantjes en toen had ik het zwembad wel weer gezien. ’s Avonds bij de Green Garden uit eten geweest en lekker pizza op samen met Naomi en Kaylee en we waren al vroeg weer terug op Panda’s Paradijs waar we met de andere nog even buiten hebben gezeten. Zaterdag ben ik met Ineke op pad geweest voor matrassen. Dit wilde ik kopen voor de dagbesteding van de special class. Die brengen de grootste tijd op de betonnen vloer door dus dan zijn een paar matrasjes wel erg fijn. Eerst wilde ik alleen wat maten gaan bekijken maar we kwamen babymatrasjes tegen met een cover (afneembare hoes) eromheen dus die heb ik gelijk meegenomen. Daarna nog even bij de Tuskes wezen eten, ja het leven is hier erg goed. We hebben wel voor 300 shilling (minder dan 3 euro) gegeten. Dit keer ging mijn plannetje wel goed want Ineke kreeg de patat en ik de sandwich. ‘s Middags lekker gezwommen en 60 baantjes gezwommen. Daarna met ze allen (behalve Lieke want die was in Rangala) uit eten geweest. Ik ben lekker op tijd naar bed gegaan want morgen heb ik met Rachel afgesproken om met haar naar de kerk te gaan.