week 7

12 februari 2012 zondag.
Helaas is Sammy zijn tuktuk kapot, maar hij beloofde me dat het vanochtend goed zou komen. We hadden om kwart voor 9 afgesproken maar om 5 voor 9 was er nog niemand. 9 uur is de Bijbelstudie en 10 uur begint de kerkdienst. Ik wilde mijn plannen al weer wijzingen om een tuktuk te pakken en 10 uur naar de kerkdienst te gaat. Toen werd ik opeens gebeld door Sammy, en ja hoor, hij was er wel. Hij had een andere tuktuk geregeld en stond wel voor mij klaar ;-) Precies 9 uur was ik bij de kerk want het is niet zo ver rijden. De Bijbelstudie was nog niet begonnen dus ik was goed op tijd. Wel leuk om eens te kijken hoe dat allemaal geregeld word. Dit keer was ik alleen maar dat beviel me wel. We begonnen met het lied: breng dank aan de eeuwigen maar dan in het Engels, super om een lied te herkennen. Toen begon de Bijbelstudie maar eerst zei de voorganger, er is something wrong, bedoelde hij dat er lege plekken waren dus eerst moest iedereen vooraan komen zitten. Daarna lazen we jeremia 23: 1-5. We hadden het over Jeremia die ik een moeilijke tijd leefde. Het was echt een hele mooie bijbelstudie van Daniel ogambi. Hij zij ook: wij zijn hier omdat het Gods wil is. Hij spreekt tot ons en gebruikt ons. Dat is wel erg mooi als je dat ook toe kan passen op je eigen leven. We mogen ons over geven en doen wat God van ons vraagt. Willen jullie een keer een typisch Keniaans lied lezen? Livitso Lamorena. Jesu halibongue. Jina Lake Yesu, Nalipewe sifa. Yesu ndiye Mwokozi. Tena naiye Bwane. Hakuna wakufananaýe. Weten jullie wat het betekend? :P Het is goed om God te loven en te prijzen maar te precieze betekenis heb ik niet kunnen vragen. Het was een hele mooie Bijbelstudie en goed te verstaan. Dit zou ik in Nederland ook zo gehoord kunnen hebben. Maar dan de muziek erna dan merk ik weer hoe het verschil is. Als ik Victor dan zie springen achter zijn keyboard, of de kerk door kijk en niemand stil staat. Daarna werden de zieken naar voren geroepen en werd er voor gebeden. Alles is erg eerbiedig en ik ben benieuwd of ik in Nederland niet erg moet wennen aan de kerk. Omdat ik al de Bijbelstudie had meegemaakt leek dit me een goed moment om bij de zondagschool te gaan kijken. Eerst keek ik mee met een groep van kinderen rond de 7 jaar. Zo geweldig natuurlijk! Ze kregen het verhaal over Kain en Abel te horen en de juf deed het super. Steeds kwam: LOVE ONE ANOTHER terug. Daarna ben ik bij de oudere kinderen gaan kijken, wat al een beetje op Bijbelstudie leek. Ze gingen de tien geboden door nemen en ook deze juf betrok de kinderen er erg bij, prachtig om te zien hoe ze hier ook weten om de kinderen goed te bereiken. Het werd gewoon gegeven in klaslokalen waar door de weeks school is. De mensen hier uit de kerk zijn wel de rijkere Kenianen volgens mij, dat zie je meestal wel aan de kinderen. Ook zag ik de muzungu vrouw die ik al eerder had ontmoet in de kerk, een vriendin van Sammy. Daarna wilde ik nog even kijken naar de jeugdmeeting die na de kerk was, maar ja waar?? Bleek dat ze buiten onder de boom zaten :P Ik kon dit keer niet ongemerkt aan komen lopen en moest me direct voorstellen. Ze willen een zing en dans benefietconcert organiseren in april, dus daar gaan ze de komende tijd voor oefenen. Ik ben maar heel eventjes gebleven want doen kwam Pascal aanrijden (een andere tuktukrijder) Nog maar net thuis weer op pad gegaan samen met Lieke. Terug lekker gezwommen. Net mijn tas ingepakt want morgen vroeg vertrekken we naar de Masaimara. We gaan op safari! Morgen 6 uurtjes rijden voor we daar zijn. Dan in de avond een gamedrive. (denk net over de naam gamedrive na en weet niet waarom ze het zo noemen :P) Maar dan gaan we op zoek naar de wilde dieren. Dinsdag willen we ook op pad gaan en een dorpje bezoeken. Woensdag gaan we vroeg weg voor een gamedrive en dan weer terug naar huis. Genoeg eten en drinken ingeslagen dus dat houden we wel vol! Ben heel benieuwd naar alles, maar dat horen jullie dus woensdag of donderdag. Zo lekker naar bed, dus de groetjes! K hou van jullie!
13 februari 2012 maandag: Ik kwam er gisteren avond achter dat ik nog iets vergeten was om te vertellen. Het heeft hier in Kisumu geregend! Een kleine verfrissende bui. Sammy had het voorspeld, en hij had gelijk! Ze denken dat het regenseizoen dit jaar al vroeg komt, dus wie weet maken wij dat ook nog mee. Maar eerst maar eens de ervaringen van vandaag. Want tot onze verbazing werden we om kwart voor 7 wakker gemaakt door Piet. Eerst drong het niet tot mij door maar al snel bleek dat onze wekkers niet waren afgegaan. (kan er in Nederland ook al niet mee omgaan) Maar gelukkig ben ik een ster in klaar-staan-in-vijf-minuten, dus niemand had er last van. We hadden onze spullen al klaar gelegd voor de safari. Zoveel hadden we ook niet nodig want woensdag slapen we alweer op Panda’s Paradijs. De rit duurde 6 uur dus dat was wel even een tocht. Gelukkig verveeld het kijken hier in Kenia nooit, want het is prachtig om te bekijken. We stopte nog even voor een plas pauze. Helaas was ik niet helemaal lekker dus dan is een busrit niet zo handig. Toen we een asfalt weg kregen met heel veel gaten er in ging de buschauffeur zigzaggend over de weg. Jullie raden het vast al, ik werd misselijk. Daarom een pilletje genomen tegen wagenziekte die bij mij ervoor zorgt dat ik duf wordt en binnen het half uur sliep ik. Toen ik wakker werd waren we al aardig in de buurt en was mijn misselijkheid weg ;-) Rond 2 uur kwamen we aan bij de Impala logde. Ons was een grote tent beloofd maar daar was niets van waar. We kregen de sleutels van prachtige huisjes! Het zag er super mooi uit allemaal, rond met en rieten dak. Boven verwachting van ons allemaal. Wel jammer dat er weinig mensen waren, moeilijk geld verdienen denk ik. We hadden allemaal wel honger gekregen dus we hebben ons lekker laten verwennen door het personeel daar. Niet zomaar even een broodje: nee we kregen een hele maaltijd. Eerst een salade (die had ik gemist dus ik heb er wel 2 op) daarna een soep met toast en ook nog een bord vol met rijst, vlees, vis, groenten, bruine bonen en aardappels. Dat smaakte prima. Als toetje kregen we een heerlijke coup met vruchtjes. Jammer dat ik vol zat anders hadden ik er nog wel 5 op kunnen eten. Daarna hadden we even tijd voor onszelf en zijn we rond 4 uur het park in gegaan voor onze eerste gamedrive. En als ik daarover ga schrijven kan ik lang of kort typen maar ik zal het nooit kunnen beschrijven. Dit moet je met je eigen ogen gezien hebben voor je het begrijpt. We reden tussen de zebra’s en giraffen. Ook zijn er veel ipala’s en buffels. Daarnaast is het prachtig om de olifanten te zien gnoe’s. Een bijzondere ontdekking was de chita, waar moeder er kind lekker rustig lagen te slapen. En ja gelukkig hebben we ook onze eerste twee leeuwen gespot, prachtig om te zien natuurlijk. Het was iets unieks als ik over dit mooie stuk natuur keek. Je kon van berg tot berg kijken, het zijn echt grote vlaktes. Bizar dat de dieren dan zo dicht bij kunnen komen, het lijkt wel of je ze kan aaien. Helaas stonden we op de terug weg met een lekke band, maar we mochten niet uit de auto dus konden niet helpen. Met flink veel indrukken kwamen we terug op de logde. Daar hebben we weer zo lekker gegeten. Eerst spaghetti en soep. Daarna weer een heel bord vol met rijst en rozijnen en konden we kiezen tussen rijst en vlees. En als toetje pannenkoekjes. Ik had niets te klagen, maar ik zou het wel lekker vinden om weer thuis te eten. (lekker lasagne he mam). We hebben ook nog even bij de bar gezeten maar we waren de enige gasten dus zijn lekker ons bedje ingekropen.
14 februari 2012 dinsdag: Ja ja, het is vandaag weer Valentijnsdag. Max en Piet zaten al wat geheimzinnig te doen dus ze hadden een plannetje. We kregen allemaal een plasticroos op een stokje, lief he!? Wat nog een verassing was, waren de apen die voor onze deur zaten. Wel 30 apen kwamen ons goedemorgen zeggen. Dat was echt heel leuk, je kon ze bijna aanraken en deden erg grappig. We hebben lekker ontbeten en zijn toen op pad gegaan voor een dag safari. We zagen dezelfde dieren als gisteren wat natuurlijk erg mooi was. Toch was het een beetje een tegenvaller vandaag. We hebben wel 4 uur gereden zonder veel dieren te zien. Ik was nog steeds niet zo lekker dus was erg moe, daarom maar even geslapen. Bij de rivier was het wel prachtig met heel veel nijlpaarden. Een gids nam ons mee over een pad langs de rivier, dat is wel iets voor mij. Ondanks de warmte was het een prachtige tocht waar we ook nog een krokodil tegen kwamen. Ook heb ik hier voor het eerst van mijn leven in een gat geplast. Wel een overwinning toch? Even verder op hebben we tussen de apen ons lunch pakketje op gegeten. Altijd leuk als je niet weet wat er uit komt. We hadden boterhammen met boter, een kippenvleugeltje, banaan, sinaasappel, watermeloen, ei, pakje drinken en een flesje water. Super lekker natuurlijk in het gras onder een boom. Op de terug weg wel giraffen, zebra’s en olifanten gezien. Vlak voor de bus kwamen olifanten zich ondergooien met modder, dit doen ze om ongedierte weg te jagen. Dat was echt super om te zien. Ook de kleintjes die dicht tegen hun moeder aan kropen. Terug op de logde heb ik lekker een koude douche genomen. Het eten was zoals de andere keren weer erg lekker. We kregen salade en soep. De andere hadden om frietjes gevraagd maar eigenlijk eet ik hier soms meer frietjes dan in Nederland dus ik heb lekker rijst op. Als toetje kregen we ananas, passievrucht (zo lekker hier!) en mango. Daarna lekker bij het kampvuur gezeten, daar maak je mij altijd wel blij mee. Daarna lekker ons bedje in, want morgen om 6 uur op voor de volgende safari. Dat bed hier is toch lekker!!!! Alleen die spin is dat wel minder prettig. Hij was best groot want ik ben haal gerust een spin weg, maar deze?
15 februari 2012 woensdag. In tegenstelling tot gisteren hebben vandaag een prachtige gamedrive gehad van een paar uur. Alle dieren waren wakker en we zagen een hele groep giraffen. Die gingen even met de busjes mee rennen en staken daarna vlak voor de busjes over. Ook zagen we 3 leeuwen wat erg mooi was. Normaal jagen die vrouwtjes maar dit waren 3 mannetjes die op jacht waren. Deze hebben nog geen familie en wachten totdat ze een familie kunnen over nemen. Tot die tijd jagen ze zelf en dat zag er prachtig uit. Tussen de grasvlaktes door, langs de busjes volgde ze hun weg. Ja, dat was wel echt de moeite waard! Daarna moesten we helaas beginnen aan onze terugweg. Ik heb denk ik 20 minuten mijn ogen open gehad dus daar heb ik niet zo heel veel over te vertellen. Wel vertelde de andere dat ik met mijn hoofd buiten de bus hing en nog niet wakker werd. Ik had flink last van mijn buik dus ik was blij dat we weer thuis waren: met wc. Lekker even genoten van het zwembad. Daarna wilde we uit eten gaan bij de Laughing Boeddha maar Rita en Max moesten nog even sigaretten gaan halen. Dat duurde wel erg lang want er klopte niets van. Het was een plannetje om Ineke te verassen. Om half 9 stond opeens Mildred voor haar neus. Mildred woont in Rangala en trekt veel op met de studenten daar. Wij kende haar nog niet maar de omschrijving klopte helemaal. Wat is zij vrolijk en gek, ik heb haar daarom maar snel aangeleerd dat ze een flapdrol is. We zijn lekker uit eten geweest maar helaas was Manon ziek dus konden we niet met ze alle blijven. Er blijven maar mensen in de groep kwakkelen. Wel jammer, maar het is wel erg gezellig gelukkig. Mildred was voor het eerst in een restaurant en wist niet zo goed wat ze moest bestellen. Daarom heeft Rita maar een pizza gekozen maar die vond ze niet lekker. Toen mocht ze wat anders bestellen en zat ze even te smoezen met degene van de laughing boudhha. Ze wilde ons wijs maken dat ze vleermuizen had bestelt met ugali. De vleermuizen eten ze hier echt maar even later kreeg ze gewoon een bordje friet. Terug naar huis kwamen er nog straat jongetjes langs. Die zijn nog maar een jaar of 10 maar daar moet je echt mee uit kijken. Daarna flink moe, op naar de volgende dag.
16 februari 2012 donderdag. Vandaag is Ineke jarig!! Toen ik nog lekker lag te slapen werd ik wakker gemaakt omdat Ineke al wakker was. Ze werd verrast door een versierde kamer en buiten hingen ook overal vlaggetjes. Een lekker ontbijtje met chocopasta hoorde er natuurlijk wel bij. Ook hebben we toen het cadeau gegeven van de groep. Willes (van de masai markt) had een schaal gemaakt met al onze namen er op, daar was ze duidelijk blij mee. De tranen stonden in haar ogen en piet die aan het filmen was hield het ook niet droog. Nog even gezellig bij elkaar gezeten om daarna het zwembad in te duiken. Het was nog best een beetje koud, zo ’s ochtends vroeg. Maar Mildred ging voor het eerst zwemmen. Dat vond ik zoiets unieks. Mildred die voor het eerst zwemt en niet begrijpt dat wij gewoon onder water kunnen blijven. Soms gilde ze het uit en greep ze een van ons vast. Ik had eigenlijk best respect voor haar want ondanks dat ze het eng vond bleef ze er wel in. We zijn er toch maar uit gegaan omdat we het koud kregen. Daarna zijn we met veel naar de Masai markt geweest. Ik werd het al snel zat. Iedereen komt op je af en dringt erg aan. Vaak vind ik het wel erg leuk maar nu was ik nog niet echt lekker dus kwam alles wel erg op mij af. Na een flesje frisdrank ben ik weer met Rita naar huis gegaan. Daar lekker gezwommen, na ja lekker in het zonnetje gelegen. Ik had even zin om te verkleuren en dat is ook goed gelukt. Hopelijk ben ik dan lekker bruin als ik weer op Schiphol sta. Ik was net begonnen met mijn baantjes zwemmen toen Mildred weer in het water kwam. Dit keer heeft ze echt haar best gedaan om te leren zwemmen. Met een luchtbedje kwam ze al goed vooruit. Ze wilde zelfs een bommetje maken maar dat mocht eerst niet van ons. Toen we uiteindelijk klaar stonden om haar te vangen durfde ze toch niet. Het was wel erg gezellig maar helaas moest Mildred er alweer vandoor. ’s Avonds zijn we uit eten geweest bij de Green Garden. Voor het eerst gereserveerd, met een mooi gedekte tafel. Aan het einde van de avond werd er een taart gebracht met kaarsjes er op. Het personeel kwam zingend binnen, dus dat was erg leuk! Het is hier volgens mij de gewoonte dat de jarige een beetje slagroom op zijn of haar gezicht krijgt. Uiteindelijk ging de taart door heel de ruimte en zat iedereen er onder. Tot mijn verbazing bleef ik buiten de vuur linie. Op de terug weg even langs het ziekenhuis geweest om iets na te vragen over Rita. Ze heeft nog steeds erg last van haar rug dus daar moet even naar gekeken worden. Mijn buik was nog steeds van slag dus ik was eigenlijk best blij toen ik mijn eigen huisje weer had bereikt. Nog even na gekletst met Lieke en lekker gekletst.
17 februari 2012 vrijdag: Dit keer eens op tijd uit ons bed gegaan. We hebben flink veel gedaan vandaag, hadden we zin in. Eerst naar de Tuskes om te pinnen en wat boodschappen. Helaas deed de pin het niet, maar bij de Tuskes was het voor de verandering rustig en stonden we zo weer buiten. Het ritje met de Matatoe vind ik nog steeds leuk. Het is de sport om voor 10 cent gebracht te worden maar dat is niet echt een muzungu prijs. Terug bij Panda’s waren er twee mannen, 1 dokter en 1 priester. Deze kwamen vertellen over een sponsor project voor het ziekenhuisje in de bergen. Hier zijn sommige van ons al geweest en we ook hier wil ik wat van het sponsorgeld aan geven. Zijn jullie het daar mee eens? We gaan handschoenen kopen en maandverband voor de vrouwen die net bevallen zijn. Daarnaast kunnen we een paar gezinnen een ongeveer 20 euro geven waardoor ze dan een heel jaar van het ziekenhuis gebruik kunnen maken. Eerlijk gezegd deed het me wel wat toen de mannen zaten te vertellen. Ze willen zich echt inzetten voor de alleen staande vrouwen en hun goed behandelen. We mogen ook een dag daar heen om te kijken hoe alles gaat, gaaf he!? Daarna heb ik een boterhammetje gegeten. Toen weer op pad met een matatoe naar de stad. Daar lukte het wel om te pinnen en hebben we weer een lekkere fruit shake gehaald. Daar kwamen we ook Sammy nog tegen en gelukkig is zijn tuktuk weer gemaakt. Samen met Lieke weer een ander stukje van de stad verkend, daar geniet ik echt van. Daarna nog wat gedronken bij Phillip die gezellig kon kletsen. Op de terugweg bij Victor langs geweest die met gebreide mutsje langs de weg een kraampje heeft. Dus wie er nog 1tje wil bestellen :P Het is best lastig om daar je geld mee te verdienen dus ik heb een mutje besteld. Ik heb vandaag zoveel namen gehoord dat ik ze niet eens allemaal meer weet. Want we waren net terug en toen zijn we naar het schooltje in de slums (krottenwijken) geweest. Eerst moesten we de schoolborden ophalen bij degene waar ik de naam dus van vergeten ben. De schoolborden gingen gewoon bovenop de tuktuk, dat zou je in Nederland haast niet kunnen geloven. Het schooltje hebben wij gesponsord met schoolspullen en 3 grote schoolborden op palen. De kinderen waren vrolijk aan het zingen en de juffen waren er erg blij mee! Dus erg BEDANKT van iedereen van het schooltje!!! In Nederland wist ik nog maar moeilijk waar ik jullie geld aan kon uitgeven maar dit is volgens mij echt een goede uitgave. De kinderen hebben nu schoolboeken en materiaal om te leren. Kan er wel moeilijk hoogte van krijgen om welk niveau ze leren, maar daar zal ik ook niet zo snel meer achter komen. Ik krijg wel de kriebels om daar langer te kijken en ze te helpen, maar dat gaat niet meer lukken. We zitten namelijk al over de helft, dus de tijd vliegt hier echt! Na het schooltje lekker het zwembad ingedoken en baantjes gezwommen. Na een kwartiertje kwam Ineke vertellen dat ze een verassing voor mij had. Ik vertelde net dat ik echt mijn half uur moest afmaken en niets er voor kon wijken. Behalve dat natuurlijk! Want, het pakje van mijn zus en moeder is aangekomen! Wat zijn jullie toch lief, super bedankt. Nog druipend heb ik het pakje open gemaakt. Hihi, beschuit met muisjes :) Allemaal leuke of lekkere dingen er in, dus het meeste gaat lekker mee naar Rangala. Toen ik Carolien gesproken had en alles opgeruimd was ben ik weer het zwembad in gedoken. Dat ga ik wel missen in Rangala denk ik, maar dat is wel typisch Kenia, dus ik vermaak me vast wel. We hebben vanavond kapsalon op, wat ik dus nog nooit op had. Het was niet echt precies hetzelfde al in Nederland maar het smaakte best. Kleine stukjes vlees met sla en patat. En niet te vergeten de knoflooksaus. Dat was leuk bij Piet en Ineke binnen want het begon te regenen. Het begint er op te lijken want er vielen grote druppels uit de hemel. We hadden een flinke afwas dus samen met Lieke alles gesopt. Daarna kon ik eindelijk mijn lieve broer (slijm slijm) bellen want het was een beetje een normale tijd bij jullie in Nederland. Dus nogmaals GEFELICITEERD. We kunnen niet met elkaar maar ook niet zonder elkaar :) Nu ben ik al veel ste lang bezig met mijn reisverslag en heb ik er voor de komende dagen geen zin meer in :P Morgen ga ik naar Susan om te kijken hoe ze les geeft bij het project van Compassion. Daarna ga ik waarschijnlijk met haar mee naar huis, dus dat beloofd weer een gekke dag te worden. Groetjes en tot een keertje. ps: er staan weer foto's op facebook:P

16 februari 2012 donderdag. Ineke was vandaag jarig. Heb nog geen tijd gehad voor mijn verslag, komt nog:P
17 februari 2012 vrijdag, net als vandaag.
18 februari 2012 zaterdag. Deze dag is voorbij gevlogen. Ik ben ’s ochtend naar het postkantoor geweest. Dat is echt grappig om een keer te doen hier. We dachten te weten waar we moesten zijn maar uiteindelijk bleek dat we op een totaal verkeerde plek zaten, het leek wel een sorteer centrum. Uiteindelijk bij de goede plek aangekomen en we kregen toch een stapel postzegels om er op te plakken :P Daarna ben ik naar Susan gegaan die op het terrein van de Luthrencurch aan het werk was. Ze geeft daar de ochtend les aan kinderen die gesponsord worden door Compassion. Geweldig om te zien hoe ze haar werk doet. Zij is niet lui maar werk onwijs hart en houd zoveel van de kinderen. Je ziet hoe ze van haar werk geniet en de kinderen houden van haar. Ze sprak over families en de mensen die om je heen staan. Ze liet me boeken zien die ze gebruikt, dat zag er prima uit. Er waren ook andere studenten die aan het werk waren. Iemand was bijvoorbeeld brieven aan het schrijven. Die riep een kind naar haar toe en vroeg wat dingen. Dit zijn de brieven die de sponsoren krijgen. Alle brieven die binnen kwamen werden in een boek geschreven, ik weet niet zo goed waarom dat is maar het zag er goed verzorgt uit. Wel grappig, ik kon dus echt bekijken wat er met het geld gedaan wordt van de sponsoren. En volgens mij komt het hier erg goed terecht!! Andere klassen waren aan het verven wat er echt prachtig uit zag. Ze krijgen allemaal een maaltijd en het is een leuke plek om te verblijven. ’s Middags gaan ze met elkaar spelen en sporten. Ook de studenten die wat tijd over hebben komen langs om met elkaar bij te kletsen. Een prima plek om je te vermaken dus. Ik kon het niet laten om nog even te rennen met de kinderen dus heb me goed vermaakt.
Daarna zou ik met Susan mee naar huis gaan maar ze was haar sleutel vergeten. Ik dacht dat ik de slordige was van ons twee maar niet dus. We zijn daarom maar iets te eten gaan halen bij de Nakumat. Haar vriendje (Barack) die in Nairobi studeert was als verassing naar Kisumu gekomen. Ze zouden nog even langs komen maar helaas was Barack te druk dus heb ik hem niet meer kunnen zien.
’s Avonds hebben we pizza bestelt en die waren binnen 5 minuten op.